پرویز شاپور

پرویز شاپور

نام: پرویز
نام خانوادگی: شاپور
نام مستعار:  مهدخت ،کامیار ، کامی
محل تولد: قم
تاریخ تولّد: پنجم اسفند ماه ۱۳۰۲
محل وفات:تهران
تاریخ وفات: پانزدهم مرداد ماه ۱۳۷۸
همکاری با نشریات: «توفیق» ، «خوشه» و «سپید و سیاه»

***

Parviz Shapour

Basic Information

First name: Parviz

Last name: Shapour

Gender: Male

Born: February 24, 1924 , Ghom ,Iran

Died: August 6, 1999 ,Tehran, Iran

Buried in the Behesht-e Zahra cemetery that is located outside of Tehran on the southwest side, Iran

Education field: Economist

Occupation: satirist, caricaturist and Journalist

Cooperation with magazines :  Towfigh ,Khoushe

Name of his satire book(s): Ghalbam Ra Be Ghlbat Mizan Mikonam ,Paeen Amadane Gorbeh Az Derakht

***

نمونه آثار

دلم برای ماهی ها می سوزد که در ایام کودکی نمی توانند خاک بازی کنند.
***

گربه از درخت بالا می رود و  من لبخند زنان پایین آمدن درخت از گربه را به تماشا نشسته ام.
***
برای اینکه پشه ها کاملا نا امید نشوند ،دستم را از پشه بند بیرون می گذارم.
***
قلبم را با قلبت میزان می کنم.

***
وصیت کرده ام سنگ قبرم را پشت و رو بگذارند تا بتوانم با مطالعه نوشته های آن اوقات فراغتم را پر کنم.
***

گدایی مُرده بود و روی سنگ قبرش سوراخی به اندازه یک سکه ایجاد کرده بود که رهگذران به او کمک کنند.
***

قلبم پرجمعیت ترین شهر دنیا است.
***

تمام مردم دنیا به یک زبان سکوت می کنند.
***

سطل زباله هرگز سیر نمی شود.
***

پرگاری که اختلال حواس پیدا کرده بود بیضی ترسیم می کرد.
***

در خشکسالی آب از آب تکان نمی خورد.
***

اگر برف می دانست کره خاکی انقدر کثیف است هنگام فرود آمدن لباس سفید نمی پوشید.
***

سراب کاریکاتور آب است.
***

نمردن زندگی نامیده می شود.
***

برای اینکه کسی در کارم دخالت نکند مدتی است که اصولا کاری انجام نمی دهم.
***

افرادی که فکرشان سیاه است ،مویشان زودتر سپید می شود.
***

سنگ قبری را دیدم که رویش نوشته بود:با مقدمه استاد سعید نفیسی